بررسی روند بروز تصادفات منجر به مرگ و میر و مصدومیت در مناطق درون شهری و برون شهری استان اصفهان در طی سال‎های 1389-1381

مقدمه: این مطالعه با هدف بررسی روند میزان بروز سالیانه آسیب‎ها و مرگ و میرهای ناشی از سوانح ترافیکی درمناطق شهری و برون شهری استان اصفهان انجام شده است. مواد و روش‎ها‌: این مطالعه ازنوع توصیفی و مقطعی- تحلیلی می‎باشد، که با استفاد از داده‎های مرکز ملی آمار بر پایه اطلاعات فرماندهی نیروی انتظامی (پلیس راهور) و دادهای حاصل از برنامه ملی ثبت سوانح و حوادث انجام شده است. میزان بروز آسیب و مرگ و میر ناشی از سوانح ترافیکی، برای هر 100 هزار نفر از جمعیت براساس منطقه رخداد سانحه محاسبه شده است. یافته‎ها: بطور کلی 128477 نفر در طی دوره مطالعه در اثر سوانح ترافیکی در استان اصفهان مصدوم شدند، که از این تعداد ‌6392 نفر (5%) فوت نمودند، همچنین 99463 مورد (77/4%) از مصدومیت‎ها در مناطق درون شهری و 29014 مورد (22/6%) در مناطق برون شهری رخ داده است. روند میزان رخداد مرگ ومیر در طی دوره مطالعه صعودی می‎باشد، به گونه‎ای که از 4/9 تا 26/58 در هر 100000 نفر جمعیت می‎باشد. در این مطالعه 47/7% از سوانح ترافیکی در موتورسیکلت سواران، 34/2% در خودروسواران و 18/4% در عابرین پیاده رخ داده است. نتیجه گیری: در استان اصفهان در طی سال‎های 1389– 1381 روند رخداد سوانح ترافیکی، مرگ و میر‎ها و آسیب‎ها صعودی می‎باشد. مناطق درون شهری نسبت بیشتری از تصادفات و آسیب‎ها و مناطق برون شهری نسبت بیشتری از مرگ و میرها را در بر می‎گیرند، در مناطق درون شهری بیشتر مرگ و میر‌ها در عابرین پیاده رخ می‎دهد. موتور سیکلت بیشترین عامل سوانح ترافیکی می‎باشد.